Ik maakte dit deze broek uit een joggingstof van Javro Stoffemarkt XXL, het ziet er alleen uit als een leuke nette broek! Het patroon dat ik gebruikte is het patroon van de Burda, nummer 6471
Toen ik ruim een half jaar geleden voor mijn dochter een stoere cargo broek met zakken aan de zijkant kocht, wilde ik er eigenlijk ook eentje voor mezelf. Elke keer kwam ik hier niet aan toe, maar toen ik met “etalageshopping” zag dat dit zelfs voor volwassenen populair werd kwam hij toch hoger op mijn lijstje. (er staat er ook nog eentje voor mijn man in de planning)
Toen kwam de zoektocht naar het juiste patroon en stof. Deze vond ik al gauw bij de Javro, in de boeken die daar op koffie tafel liggen. Een patroon van Burda, nummer 6471. Het was niet helemaal wat ik bedoelde, maar kon wel de juiste aanpassingen doen door de twee patronen die in het pakketje zaten samen te voegen en de broekpijpen onderaan te “smocken”.
Bij de Burda hadden ze namelijk een lange broek, zonder elastiek onderin maar wel met zakken. En de kortere versie waar wel elastiek onderin zat maar geen zakken. Het leuke is dat wanneer je meer inzicht krijgt in naaien zulke dingen steeds meer zelf kan creëren of bijvoorbeeld zulke patronen dus kan samenvoegen om je gewenste idee te krijgen.
(alle Burda, maar ook Simplicity en It’s a Fits patronen kunnen los verkregen worden bij de Javro. Dit vraag je bij de kassa)
In mijn zoektocht naar de juiste stof heeft Manon mij geholpen. Zij kwam met het idee geen standaard spijkerstof te gebruiken maar een stof die eruit ziet als een normale spijkerstof maar eigenlijk een joggingstof is. (verkrijgbaar in diverse kleuren) Dit zie je absoluut niet aan de stof, maar het heeft dus wel deze draagcomfort. Hoe lekker is dat, helemaal bij zulke broeken. (maar stiekem ook bij een gewone skinny jeans of dergelijke omdat het dan heel mooi aansluit maar je toch niet het idee heb dat hij strak zit, niet stug.) Het ziet eruit als een nette broek, maar zit als een pyjama/joggingbroek.
Om het meer op een “echte” spijkerbroek te laten lijken heb ik dezelfde “topstitching” gebruikt, het met bruin draad doorgestikt. Wat ik in dit geval makkelijk vond is het “voor” stikken met wateroplosbaar garen zodat ik daarna in alle rust het doorstikken met de definitieve kleur secuurder kon doen en vervolgens niet al het rijgwerk hoefde uit te halen. (zie hiervoor de highlights op mijn Instagram account , hier sla ik altijd de filmpjes van mijn laatste blog op)
Ik kom nog even terug op het “smocken” het effect dat ik onderaan de pijp heb gemaakt. Dit is iets wat je tegenwoordig weer heel veel terugziet komen in het modebeeld. Je hebt hier verschillende technieken voor. De twee technieken die ik ken zijn; smalle tunnels maken en hierdoor dunnere elastieken trekken of een minder stug elastiek gebruiken over de hele breedte en hier overheen stikken op het moment dat je de stof en het elastiek strak trekt. Welke het mooiste werkt is echt afhankelijk van de stof en hoeveelheid rek die je wil gebruiken. In dit geval heb ik dus de wateroplosbaar garen gebruikt om eerst vast te stikken, daarna kan je het mooier doorstikken met het definitieve draad omdat je hem dan niet meer zo strak op spanning hoeft te houden. Dit heb ik puur gedaan omdat ik met zo’n extreem andere kleur werkte, dat fouten dan ook meer opvallen.
Überhaupt het doorstikken was een uitdaging, want het draad dat ik gebruikte paste niet door de tweelingnaald vanwege de dikte. Hierdoor moest ik echt overal twee banen “los” naast elkaar stikken. Het is misschien niet zo recht als wanneer het in de fabriek wordt gedaan, maar ik ben tevreden. (sowieso als je overal met de loep op staat, fabriek of niet, zie je fouten en geen exacte rechte naden)
Ik probeer tegenwoordig iets meer in setjes te werken omdat ik eigenlijk een bij elkaar geraapt zooitje aan kleding heb. Dan zie ik iets leuks en maak ik die rok of een dat shirt, maar heb ik eigenlijk niks om te matchen. Heel lastig 😉
Ik maakte (voor thuis) een heerlijke sweater op deze broek, de sweater heb ik laatst al een keer gemaakt. Een zelf getekend patroon, die zo lekker zit dat ik dacht; “daar wil ik er nog eentje van”. In plaats van een opdruk maken werkte ik nu met een bedrukte stof. Ik wilde de boordjes van de trui matchen met de strook die ik maakte, maar doordat het origineel schuin liep en ik dit anders moest snijden om de letters recht te krijgen, lukte dit alleen voor de onder boord. Waardoor het nu lijkt alsof ik met twee stroken heb gewerkt, ook een best grappig effect.
De trui heb ik met dezelfde kleuren als de broek doorgestikt om daar een match in te krijgen. Zelf ben ik erg tevreden over deze combinatie maar ga ik ook nog een strak shirt maken voor op de broek. Deze combinatie zien jullie binnenkort ook op Instagram verschijnen. (zodat ik ook voor warmere dagen een leuke top erop heb).
Alle stoffen komen bij de Javro vandaan, de heerlijke joggingstof als broek en sweaterstof voor de trui. De boordjes maakte ik uit de stoffen, gebruikte geen aparte boordstoffen. De stof van het shirt, is ribstof die ook vol op en in alle kleuren te verkrijgen is. (op mijn insta zie je nog meer kleuren van de Love bedrukte stoffen).
Rimpelen doe je door je steeklengte op de langste stand te zetten. (tevens de meest losse stand) Je naait dan net voor je definitieve naadwaarde langs en je maakt nog een rij net voorbij de definitieve naaiwaarde. (ik heb vaak 1.5cm naadwaarde, dus hou voor de eerste rij een voetje afstand van de stofrand en de tweede rij een voetje afstand van de gestikte naad) Aan het begin en eind hou je extra draad over waaraan je vast kan houden om te rimpelen.
